หากอัตราเงินเฟ้อที่เกิดขึ้นจริงได้รับผลกระทบจากการคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อ และหากความคาดหวังส่วนหนึ่งเกิดจากประสบการณ์ล่าสุด (สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่าความคาดหวังแบบ “ปรับตัวได้”) ความเสี่ยงประการหนึ่งก็คือข้อจำกัดด้านอุปทานชั่วคราวและอุปสงค์ที่ถูกคุมขังอาจส่งผลกระทบถาวรมากขึ้นโดยการเพิ่มระยะเวลาที่นานขึ้น – คาดการณ์อัตราเงินเฟ้อ ในทางกลับกัน ธุรกิจและผู้บริโภคอาจ “มองผ่าน” การหยุดชะงักของอุปทาน และไม่เปลี่ยนแปลงความคาดหวังในระยะยาวอย่างมีนัยสำคัญ ในทศวรรษ 1970 สหรัฐอเมริกาประสบปัญหาอัตราเงินเฟ้อเพิ่มสูงขึ้นยาวนานที่สุดเนื่องจากราคาน้ำมันพุ่งสูงขึ้นสองครั้ง ประการแรกเกิดจากการคว่ำบาตรน้ำมันที่ดำเนินการโดยองค์การประเทศผู้ส่งออกน้ำมันอาหรับ (OPEC) การเพิ่มขึ้นครั้งที่สองมีสาเหตุมาจากการผลิตน้ำมันที่ลดลงอันเนื่องมาจากการปฏิวัติอิหร่านและสงครามอิหร่าน-อิรัก ในปีพ.ศ. 2522 Paul Volcker […]